Бессона песна
таа знае како му се будат трепките
во млечната белина на нејзините утра
над кои не се надвиснати расквасени облаци
обликот на горната усна му го знае
кога му заигрува во погана насмевка
кога се враќа уморен, а снажен
пет капки крв на нејзината перница
како му затреперува раката таа знае
кога денот го притиснал в ребра
и ене го свиен, готов е да заплаче ко дете.
пет капки крв на нејзината перница
здивот на мене кога му мириса
и раката негова уморно се спушта на нејзината коса
таа знае сè што не знам јас.
