Ни Управниот ни Кривичниот суд не можат да ги запрат тектонските промени со пресудите во врска со тужбите на одлуките на ДИК, или со монтиран судски процес да го пикнат Зоран Заев итно во затвор. Судовите веќе не можат да ја запрат пролетта, иако доцни цела деценија. Режимот падна, годишните времиња пак се менуваат според природните закони.
Штом немаше толпи протестанти, силни шовинистички говори и огнови пред Управниот суд и штом Никола Тодоров, несудениот иден премиер, најави дека судот треба да работи без влијанија однадвор и без притисоци само добро нека пази какви одлуки ќе донесе да не одат седум невини луѓе во затвор и да не се случи ВМРО- ДПМНЕ да остане без еден пратеник, би било шокантно изненадување судот да ја скине последната сламка со која се прикрива поразот на ВМРО-ДПМНЕ и на Груевски на изборите чии резултати најдобро се искажани со мислата дека „десетгодишната власт на ВМРО-ДПМНЕ и ДУИ извојува пораз, а здружената опозицијата претрпе победа“. Македонија од 12 декември е во пат-позиција. Кризата исчезна, сега сме ни таму, ни ваму, кралот не може да мрдне, ама уште е жив, а престолот празен.
Одлуките на Управниот суд не менуваат ништо какви и да се, освен што ВМРО- ДПМНЕ може уште неколку пати да ја прослави големата победа за да се окуражат заедно со поранешниот партнер, ДУИ и Ахмети и да заборават што побргу дека изгубија 19 места во парламентот. Мора да се заборават и ветувањата за заедничките 63 плус 17 столчиња во Собранието и за стабилна и сигурна влада и на уште четиригодишна поделба на власта и за крај на кризата. За победата да биде триумфална покрај правдата од независниот Управен суд и неправдата од зависниот ДИК неопходна е прослава и на победата во битката против сиот напреден свет кој се беше заверил против ВМРО-ДПМНЕ, мудриот сенароден водач Никола Груевски и против кутра Македонија, големата раскрсница меѓу Исток и Запад, преку која водат сите патишта без кои Америка и Европа ќе пропаднат.
Ете со вакви приказни ќе го величаат извојуваниот пораз на кој не му помагаат ни судски одлуки. Уште да го стават Зоран Заев во затвор и, конечно, Македонија може да здивне од федерализацијата, од двојазичноста, редефинирањето и кантонизацијата. По Заев ќе заминат во затвор уште едно стотина луѓе негови соработници и разни соросоиди, странски платеници и едно десетина новинари и познати шпиони и Македонија ќе биде мирна и тивка како никогаш досега. Така го препознаваат крајот на кризата приврзаниците на Груевски, кои, конечно, воздивнаа од ставовите зошто водачот е многу трпелив човек. По победата и Специјалното обвинителство ќе ја добие истата порака како и Управниот суд. Да работи спокојно без притисоци однадвор и од внатре во тесна соработка со обвинителот Марко Зврлевски и редовното обвинителство и да ги процесуира сите предмети пред независните судови и да пази случајно да не почне некаква постапка против носителите на власта и луѓето кои ја спасија државата од странските агресори и домашните непријатели. Кој може да им суди на такви херои, патриоти и заслужни дејци.
Тоа е сонот на државниот естаблишмент збран околу Никола Груевски, арно ама таа воденица веќе не меле жито. Работите многу брзо се движат во една друга насока, правилна. Порасна како квасец определбата за смена на залегнатата арогантна и алчна власт, која од ден во ден станува се’ поопасна и ја бутка земјата во изолација и подлабока сиромаштија. Тоа граѓаните веќе го прочитале и се виде на изборите од 12 декември, а сега се гледа и од стравот од какво било прегласување на изборите.
Текстот во целост прочитајте го тука
