Линч
Тоа што се случи во Собрание во црниот четврток, на 27 април 2017 година, не беше обичен протест на граѓани кој наеднаш станал насилен. Тоа што се претставува како дело на толпа, не е само тоа, туку добро организиран, планиран и спроведен злостор кој во себе ги содржи сите елементи кои се учат по предметот Кривично право во секој правен факултет. Долго време случувањата во Собранието ќе се анализираат како случај за проучување на поимите: учество на повеќе лица во извршувањето на кривични дела (соизвршителство, соучесништво, поттикнување и помагање), организирано извршување на кривични дела, стек на кривични дела (посебно делот за реален хетероген стек), кој освен учеството во толпа која ќе изврши кривично дело и насилство ги опфаќа и делата тероризам, велепредавство, обид за убиство и многу други.
Пишува: Беса Арифи, Вонреден професор во Универзитетот на Југо-Источна Европа
…
Освен што стигнаа бргу до салата на пресот, насилниците знаеја точно кого треба да нападнат. Толпата вообичаено не е толку прецизна кога е спонтана. Тоа покажува дека не зборуваме за толпа туку за добро упатени лица кои знаеле точно кому што треба да му направат. Тоа што му се случи на Зијадин Села има име и се вика линч. Јасно е дека се целеше кон убиство на подмолен и свиреп начин. Начинот на кој беа нападнати Заев и другите пратеници е директен обид за убиство.
Фрлањето со стативи, триподи, шипки и други тешки предмети директно кон некое лице јасно ја покажува намерата тоа лице да се усмрти. Начинот на кој беше нападната и повредена Шеќеринска не е само обичен обид за убиство туку е и квалификуван облик на насилство спрема жена. Тоа не се само срамни кривични дела, јавно извршени, туку претставуваат и причинување на голем страв и терор не само кај лицата кои беа директни жртви, туку и на другите присутни, особено на новинарите кои беа посебно трауматизирани како и на сите кои тоа го видоа преку телевизиските екрани. Насилниот екстремизам и тероризмот немаат рогови и не се случуваат само во Средниот Исток, туку и среде нашето Собрание, од страна на луѓе кои себе си се нарекуваат “патриоти” а всушност извршуваат акти на терор идентични на некои други “патриоти” кои светот ги знае под името ИСИС. Ама во Македонија како тероризам обично се квалификуваат делата извршени од “не-патриотите” Албанци бидејќи кога “патриотите” Македонци, кои претходно основале “патриотски” здруженија (читај: паравоени формации) и јавно објавиле дека насилно ќе ги спроведат своите цели, тие се само учесници во толпа која единствено изразува гнев за тоа што и се случува на светата земја македонска!
А тоа што преку нивното директно делување тој ден тие се обидоа да го спречат мирниот избор на нов претседател на Собранието од страна на сосема легитимното парламентарно мнозинство исто така има име и се води во Кривичниот законик под член 305: Велепредавство. Уставниот поредок на РМ одредува дека парламентарното мнозинство избира нов претседател на Собранието. Насилното спречување тоа да се случи претставува насилно рушење на уставниот поредок и се вика велепредавство. Патриоти-велепредавници, колку тоа силно звучи!
Обидот за убиство спрема политичките конкуренти има и своја трета димензија, освен тероризмот и велепредавството. На тоа ме потсети погледот од џелат кој беше јасно видлив во снимките од настанот. Тој поглед на егзекутор, освен на Ќосето (на кого не потсети Груевски уште за време на изборната кампања), ме потсети и на турската серија со Величествениот Сулејман во која детално се покажува како султанот наредува погубување на своите браќа, бидејќи тој е најлесниот начин на отстранување на политичката конкуренција и на гарантирање на доживотната власт на султанот. На тоа ме потсети уште една информација која кружеше во јавноста, според која насилниците наводно правеле ортоми со каблите од камерите со цел да ги задават пратениците кои биле цел на напад. Се сетив дека начинот на убивање на конкурентите на султанот бил истоветен, со свилени ортоми кои се превртувале околу вратот на несреќните принцови. Од толку гледање турски серии не е чудно што и насилниците потполно забегале и влегле у филмови на апсолутни монарси од средниот век.
Организиран криминал
Затоа е важно работите да се нарекуваат со своето вистинско име. Обидот сериозните кривични дела да се релативизираат јасно ги покажува двојните стандарди на органите на прогонот кои преку таквото релативизирање се обидуваат да ја прикриваат материјалната вистина која всушност се поврзува и најлогично се објаснува преку поимот: организиран криминал.
Имено, не е првпат да слушаме дека одредени лица од врхушката на ВМРО-ДПМНЕ спроведувале дејствија на злосторничко здружување. Такво злосторничко здружување беше видливо и во начинот на организирање на тоа што се случи во четвртокот во Собрание. Исто така не е дека не сме слушнале порано давање наредба за организирање на насилни “спонтани протести” какви што беа тие пред Општина Центар. Со свои уши ја слушнавме дадената наредба за шамарите на Жерновски. Кој може да гарантира дека некоја друга наредба за фрлање на некој статив кон некого не е дадена и во овие последни “спонтани” протести? Пред некое време, во една емисија Груевски се потсмеваше на фактот што СЈО го гони за шамари кои не беа удрени.
Во последната емисија во која тој се појави, тој дрско го релативизираше тоа што им се случи на пратениците, кажувајќи дека ако некој сакаше да ги убие, ќе ги убиеше! Да немате дилеми дека утре истиот човек ќе се потсмева и ќе негира сотрување на меѓународни злосторства со уште потешки последици. Бидејќи овие работи одат чекор по чекор и не се случуваат преку ноќ. Започнуваат со поситни дела, продолжуваат со говор на омраза и хушкање на народот и завршуваат со злосторства од омраза и меѓународни кривични дела.
…
Во држава која функционира не според законите на правото туку според законите на мафијата, органите на државната безбедност не само што не спречуваат извршување на кривичните дела туку учествуваат во извршувањето на истите. Така, полицијата која со непробивливи кордони го бранеше Собранието СЕКОЈ ДЕН за време на протестите на Шарената револуција (а седиштето на ВМРО-ДПМНЕ, освен со полициски кордони го бранеше и со хермелини и со водени топови), не беше во можност да спречи група на насилници да влезе во Собрание и да врши низа кривични дела!
Не само што не спречуваше, туку и се поздравуваше и пееше заедно со насилниците. Оти овие беа “патриотски” насилници, и освен тоа, полицијата не очекувала протестите да бидат насилни! Ама кога шарените “предавници” протестираа, од нив секој ден се очекуваше да бидат насилни и затоа секој ден имаше висок степен на обезбедување. А за органите на безбедност пак, ич да не зборам. Фактот што се идентификуваа неколку претставници на безбедносните органи меѓу самите насилници кои тероризираа пратеници, новинари и цела една јавност, ни кажуваат всушност какви институции не чуваат нас како граѓани од “злите луѓе”. Замислете во чии раце е нашата безбедност!
Еден од главните закони на мафијата е воспоставувањето на цврсти врски со органите на прогонот и безбедноста. Тогаш мафијата е безбедна, бидејќи делата кои таа ги врши се прикриваат од страна на нивните познаници во овие служби, а кога нивното целосно прикривање е сосема невозможно, истите се прикажуваат и се гонат како полесни дела и кон нив така се пристапува, како на пример, тероризмот, велепредавството и обидот за убиство се прикажуваат како учество во толпа.
Фирерот на ТВ
На крај, за да го објасни сето тоа што се случуваше, имавме чест да го слушаме лично Груевски, кој после 11 години, како прав лидер на опозицијата се појави во еден од медиумите кој се води како опозициски. Неговиот настап на ТВ Телма ме потсети на ставот кој го имале Британците при формирањето на Нирнбершкиот трибунал. Имено, Нирнбершкиот трибунал, во кој им се судело на челниците на нацистичката партија на Хитлер кои како високи функционери на Рајхот биле осудени за злосторства против мирот, злосторства против човештвото и воени злосторства, бил основан со меѓународен договор од страна на четирите сили на Антантата (САД, Велика Британија, Русија и Франција).
колумната во целост прочитајте ја тука
