Порано машко дете ко ќе се родело
Тапани до зори биеле и куќите од гости крцкале
Та наречници се ределе
Која поубави думи да кажи
Оти јунак на светов дошол…
Тој
Што името татково ќе го продолжи
И куќата празна не ќе ја остави
На старост за мајка си и татка си ќе се грижи
И пак домот со дечиња ќе го наполни
Порано
Ама не толку одамна
Женско дете ко ќе се родело в куќи
Како болест да ги навјасала сите
И молк
Мува да помини, зуењето да и’ се слушни
Оти женското дете од домот ќе летни
И нечие туѓо презиме ќе носи
И ниту мајка, ниту татко ќе гледа
Та веселби не се праеле
Дури и некојпат комшиите се прекрстувале
За да не ги снајди клетвата ко кај оној од карши
Кој три пати по ред чупиња изгледал
А кај мене пак во фамилија
Ете само женски се раѓаат
Јас
Една на мајка и татко
И ќерка и син
А и од мене чупенце излезе
Та да ми е да си поживеам подолго
И да видам дал и ќерка ми
Со ќерка благословена ќе е
Оти ете
Кај мене женското од Господ е дар
И знам некојпат на шега татко ми да го чепнам
Дали наместо Ана, Андреј сакаше да бидам
За да можи и тој во гради да се тупни гордо
И со синот наоколу да се фали
А татко ми пак
Само малку ќе се поднасмее, сосем малку
(Оти троа отпоќе сериозен е
Или мајка ми шо би рекла “табиетлија си е чоекот”
Та ко ми е лута вели оти семката прилепска ми е)
И само ќе ме праша
Во што сум од маж поинаква
Освен шо на чупе личам
И некојпат инает ко жена во ПМС терам
И ко ќе помислам поубо
И навистина некоја разлика нема
Освен во умот на луѓето
Ама па тој да го смениш не можиш
И не џабе се рекло дете ко ќе се роди
Само живо и здраво да е
Да биди к’сметлија во животот
И многу мака да не види
Да му е патот широк и рамен
Со по некое камче ваму-таму
За малку да се препнува
Колку да не заборави оти не е се’ мед и млеко
Та машко или женско било
Чесно и арно да биди
Образот сиот живот бел да му свети
И устата да не си ја погани
Оти секоја лоша мисла умот го труе
И секое лошо дело со лошо се враќа
И за машко
И за женско
Оти дете е дете
И чоек е чоек.
