Андонис Самарас, поранешен премиер на Република Грција, одамна многу добро познат во нашата јавност со неговите радикални ставови за името на Македонија, му стегнал тужба на актуелниот премиер Алексис Ципрас поради клевета за наводна вмешаност во корупциска афера. Ова е добра идеја и поранешниот премиер на Македонија да поднесе тужба против премиерот Зоран Заев заради политички прогон и малтретирање, бидејќи Груевски секој ден оди на суд. Големи се маките на поранешните премиери во соседните балкански држави, на Груевски и на Самарас, бидејќи и двајцата се чувствуваат наклеветени, онеправдани и невини жртви на политички терор поради иста работа. Не го даваат името Македонија.
…
Може Груевски уште извесно време да го свртува вниманието на себе како жртва и страдалник со изјави пред судот од типот политичка пресметка, или дајте ми канцеларија во судот и плата. Но тоа е така за јавност. Но, кога во судот седнува на обвинителна клупа и кога почнуваат судските постапки, таму не прашуваат за политички прогон, туку многу поконкретно за уривање на туѓ имот во меѓусебен договор на Груевски, надлежниот министер и одговорни лица во инспекциите и општините. Во судот за сите судски предмети и обвинителни акти важат други правила, многу поразлични од јавните изјави пред телевизиски камери и на патриотските митинзи. Таму немаат никакво значење заверите на светот против Македонија ниту, пак, тезите на високоумните аналитичари и партиски колумнисти. Во сличностите на реакциите на Андонис Самарас и на Никола Груевски и во реакциите и активностите на нивните следбеници во Грција и во Македонија можат да се откријат вистинските мотиви и на големиот квазипатриотизам и на паниката од опасноста дека наметнатиот проблем меѓу двете земји навистина може да се реши. Една е борбата за власт, која е легитимна, дури и кога се бара национален консензус за полесно разрешување на тешки проблеми со бирање на помало зло, а друго е кога во лажниот патриотизам се бара спас од судска правда.
Колумната на Ерол Ризаов, во целост прочитајте ја тука
