Рецидивите, бедните остатоци со кратко паметење, кои го нарекуваа Коњевич уште додека беше жив, а по смртта, Џуџето од Небрегово, се огласија во одбрана на Блаже Конески. Оваа голема „еволуција“ на жртвите на партиски пропаганди и на тие што никогаш не ја разбраа величината на творецот на македонскиот литературен јазик е трагикомична кога билмезите се разгракаа да ја бранат Македонија од Европа. Скандализирани зошто амбасадорот на ЕУ во Македонија, Самоел Жбогар, кажал: „јазикот на Блаже Конески, Матеја Матевски и Лидија Димковска може да стане официјален јазик на ЕУ преведуван како никогаш досега“, а не кажал македонски јазик, кренаа прав колку едно стадо говеда употребувајќи го покојниот народен мислител како штит за бојкот на референдумот, од чија успешност, меѓудругото, зависи дали македонскиот јазик ќе биде еден од официјалните јазици на кој ќе се зборува во Брисел, седиштето на ЕУ.
Македонскиот гениј Конески сето ова го предвиде и во своето научно творештво и во својата поезија. За жал, во 27-те години на независноста со разни навреди, клевети и лустрации на покојни великани на Македонија се нанесе голем срам на сите нас што здушно не го спречивме тоа зло. Не го казнивме за никогаш да не им текне да се негираат националните величини, чии споменици треба да стојат на местата на коњите, лавовите и античките јунаци, а чии дела треба да ги читаме и препрочитуваме за да не лаеме, туку да знаеме. Тие се столбовите на македонштината на која се повикуваат лажните патриоти откако ги унаказија, а ништо не знаат за нив, ни две реченици од нивното епохално дело за македонскиот народ, и не само македонскиот.
За жал, делата и пораките на нашиот народен мислител остануваат за многу луѓе недопрени и во тоа е несреќата од последиците на злоупотребата на творештвото на Конески. И покрај големиот број познати автори кои напишаа текстови посветени на делото и животот на Конески, денеска изненадува одбегнувањето јавно да се изречат осуди и изнесување на виделина на сите што се кријат зад Конески, за да остварат евтин политички ќар за себе и голем зијан за сите. Најмногу боли кога тоа го прават писатели и научници, кои добро го знаат творештвото на Конески, што значи уште поужасна злоупотреба, особено во деликатни конфликтни ситуации кога станува збор за политички пресметки и расправи, како што се избори и изјаснувања на референдум. Се вклучува тревогата за лажна опасност од загроза на македонскиот јазик поради поголемата употреба на другите јазици кои се говорат во Македонија, за стравот да не се загуби националниот идентитет на Македонците, за името на државата, за исмевање на словенското потекло, за потрагите по пославно минато длабоко во антиката, стасувајќи до Александар Македонски, па и многу порано.
…
Препрочитувањето на целиот текст праќа сосема друга порака. Ја покажува вистинската страна каде сме и каде треба да одиме против сите дискриминации и дискриминатори. Ова искажување на Конески е всушност ингениозно предупредување, но не како на пророк, туку на генијален ум кој своето огромно знаење го става во служба на иднината и на идните генерации.
Колумната на Ерол Ризаов, во целост причитајте ја тука
