Ако не судат домашните, ќе судат меѓународните судови, судиите во Хаг ќе имаат уште многу работа
Еден ден, во блиска иднина, во судот за правда во Хаг, или во некој друг меѓународен суд, на обвинителна клупа ќе седнат повеќе македонски функционери. До нив ќе бидат и нивните извршители и подбуцнувачи, сите учесници во масовно повеќегодишно нарушување на човековите права и слободи и во попречување на правдата. Во моментот ова е единствената вест од која имаат уплав неколку жешки глави кои се кријат зад националистичкиот пожар кој го запалија за да се спасат од судската правда. Очајно им треба хаос за да не се види вистината. Па еве, го имаат секој ден се’ повеќе радикалниот бран, ќе видиме до кај ќе стасаат ако излезе од контрола.
Епилогот на длабоката политичка, економска, морална и духовна криза во која западна државата, станува се’ поочигледно дека ќе се разреши на меѓународен суд, пред тоа, нешто од меѓународните банки и од фондовите на ЕУ и од геостратегиите на НАТО. Такви најави доаѓаат секој ден. Се’ уште мошне внимателно и не многу гласно, но доаѓаат до јавноста и особено на неколку познати адреси. Се внимава да не бидат казнети сите граѓани на државата. Се разбира, тоа е една од можните разрешници ако дотогаш Македонија не исчезне под налетот на разгорениот национализам и шовинизам од страна на пироманите што ги палат меѓуетничките и меѓуверски огнови само за да се спасат од судската правда која е на повидок по изборите од 11 декември минатата година со најавеното ослободување на институциите на системот и заробената држава.
Противуставното и насилното спречување на мнозинството избрани пратеници да го конституираат парламентот и да се формира влада, е тешко кривично дело подложено на удар и на меѓународното право, ако контролираните судови судат по диктат на политиката, потврдено стотици пати во изминатите 11 години на инсталираниот режим на Никола Груевски и неговите најблиски соработници. Доколку, пак, дојде до крвава и трагична разрешница на ситуацијата во Македонија, за која фали само една искра за да се случи, тогаш судскиот епилог само ќе се префрли од одделот за правда и заштита на човековите права во судот за воени злосторници. Натаму знаете како одат работите со судењата на воени злосторници.
Уставот и законите на Македонија и меѓународното право точно ја лоцираат одговорноста на сите високи функционери кои со своите постапки придонеле за крвава разврска. Засега во Македонија од најодговорните функционери не се слуша никаков повик, или барем еден збор за смирување на ситуацијата, напротив, сите нивни јавни настапи содржат националистички пораки полни со омраза и тврдокорен став по секоја цена да се оневозможи мирно примопредавање на власта на политичките партии кои обезбедуваат солидно мнозинство во Собранието.
Понудите на ВМРО-ДПМНЕ за нови избори како решение е нова опасност и уште посилно разгорување на меѓуетничка и меѓуверска нетрпеливост. Конечно, кој и’ брани на силната опозиција по формирањето на новиот парламент и на новата влада во рамките на Уставот и на законите, на деловникот на Собранието да избоксува нови предвремени избори. Тоа врвот на ВМРО-ДПМНЕ не го сака, бидејќи кога изборниот процес е контролиран од друг, се топи разликата од три спрема еден која ја проповедаат преку своите пропагандни центри. Или што ќе се случи ако некои предмети на Специјалното обвинителство се активираат во редовните судови кои ќе можат да носат пресуди без политички притисоци. Дали тогаш ВМРО-ДПМНЕ ќе сака предвремени избори. Или колку ќе бидат атрактивни нови избори ако судот утврди дека злосторничко здружување за изборни фалсификати не било измислица на СЈО, туку тешка злоупотреба на власта. Тешко ќе се победи на избори со ваква политика, ако не е ВМРО во МВР.
…
Ако сите овие позитивни и историски трендови грубо се спречуваат од власта која не сака да си замине, нормално меѓународните судови стануваат неминовност, бидејќи покрај реализацијата на изборните резултати и сите судски инстанции, сосе Специјалното јавно обвинителство, се оневозможени да си ја работат работата, да судат според законот. Неодговорни политичари на власт, иако изборите завршија пред повеќе од три месеци, не го признаваат основното уставно начело дека политичките партии кои имаат мнозинство формираат влада, денес под закрила на нарачани протести и демонстрации се залажуваат и себеси и јавноста дека излезот е во антиалбанството и антимуслиманството. Резултатот на оваа доктрина е антимакедонство, односно реална опасност секој да си го бара чарето ако се потрошат сите демократски и законски ресурси за мирно предавање на власта. Никој не може да ги обвини тие што им се одземаат стекнатите права ако бараат решенија кои најмалку се посакувани од мнозинскиот народ. Македонија до вчера беше фактор на стабилноста на Балканот. За жал, може да стане примамлива идејата поделбата на Македонија да биде дел од решението на проблемот. Најлошото нешто што може да ни се случи.
Целата колумна на Ерол Ризаов на следниот линк.
