Кога новинар(к)ите известуваат за деца, особено за деликатни теми, како што е сексуалното насилство, неопходно е, но не е и доволно да се придржуваат до етичкото начело „минимизирајте ја штетата“.
Како прво, потребно е новинар(к)ите да ги познаваат казнените одредби, како и одредбите од „Конвенцијата за правата на детето“, особено чл. 34, каде што:
„Државите потписнички се обврзуваат да ги штитат децата од сите облици на сексуално искористување и сексуално малтретирање“.
Имено, со оваа конвенција државите се обврзале да преземаат мерки за спречување на наведување или присилување на дете да се впушти во незаконска сексуална активност, искористување на деца за проституција и други незаконити сексуални практики, како и искористување на деца во порнографски претстави и материјали.
Исто така, потребно е новинар(к)ите да ги познаваат и посебните етички стандарди за медиумско известување за деца, како што се: Етичките насоки на УНИЦЕФ, насоките и принципите на Меѓународната федерација на новинари, како и Упатствата за известување и информирање за малолетници (Прирачник за етиката во новинарството). На уредниците можат да им бидат од особена корист и „Уредничките принципи за деца на BBC“.
Заштита на приватноста и идентитетот на децата
Кога известуваат за деца кои се жртви на сексуално насилство, новинар(к)ите мора да ја заштитат приватноста и идентитетот на децата, како и да избегнуваат несоодветно пренесување информации кои можат да доведат до нивно идентификување. На новинарите им се препорачува никако да не ја откриваат адресата на децата за кои известуваат.
Етичките насоки на УНИЦЕФ експлицитно им наложуваат на новинар(к)ите секогаш да го менуваат името и да го замаглуваат визуелниот идентитет на секое дете кое е идентификувано како жртва на сексуално малтретирање или искористување. Согласно упатствата во Прирачник за етиката во новинарството, дури и:
„Информациите добиени од лекари, социјални работници, воспитувачи, наставници или роднини кои директно или индиректно упатуваат на идентитетот на малолетникот, не смеат да бидат објавени“.
Согласно Насоките за медиуми на Третиот конгрес против сексуалното искористување на деца и адолесценти, кога се известува за сексуално малтретирање и експлоатација, не треба никогаш да се идентификуваат преку зборови или слика, не само децата, туку и местата каде што можат да се лоцираат ранливите деца. Според насоките и принципите на Меѓународната федерација на новинари, новинарите и медиумските организации треба да избегнуваат „употреба на сексуализирани слики на деца“, како и употреба на „стереотипи и сензационалистички претстави“ кога промовираат материјали кои вклучуваат деца.
Жарко Трајановски
текстот во целост порчитајте го тука
