“Везилке кажи како да се роди проста и строга македонска песна… Два конца парај од срцето, драги, едниот црн е, а другиот црвен, едниот буди морничави таги, другиот копнеж и светол и стрвен. …Судбинско нешто се плело за века, од двете нишки, два созвучни збора, едната буди темница што штрека, другата буди вкрвавена зора…” […]
