Таа спие крај него
сè послаба
сè постара
без потпирка во себе
без потпирка однадвор
откриена целата
полна со лузни од уживањето
полна со лузни од раните
од љубовта од децата
Гледајќи ја
тој се сеќава на детството:
на соседот што фаќаше стаорци
во железна стапица
доаѓаше
со челичен шилец
и ги пробиваше стаорците
убод по убод
при изгревачкото сонце
