Што си: девојка, жена, мајка? Што си
ти што бдееш пред овој храм во кој со тишина се лечи
телото мое, молитвено што клечи.
Светлина ли, мрак ли твоето идење му носи.
Што си: девојка, жена, мајка, што си?
Што си ти застаната со спокој темен
пред ова тело чиј глас со виј го гони
ветрот што лута, под тајни небосклони,
чиј глас е жед и виј на вијот земен.
Што си ти застаната со спокој темен?
Што си: девојка, мајка, жена
ти – скаменета пред влезот на овој храм
со моќно име: ПОБЕДУВАМ,
па ова тело возвишено го крена.
Што си ти: девојка, мајка, жена?
Ацо Шопов
