Ноќни градови
Ноќните градови реско
излегуваат пред нас во примрак.
Црни – врз магнезиумскиот блесок
на мигновената снимка.
Нивните куќи се протегаат
на брегот од реките кални.
Од нив жителите бегаат
скокајќи од прозорците на спалните.
Лицата бели како креда,
под месечината им се како камени.
Додека трчаат се гледа
дека со врзопи се нарамени.
На плоштадот имаат настап
артисти со бели маски.
По дворовите одеднаш растат
стебла од црна пластика.
Од еден осветлен балкон
свират панично виолинистите.
Непознати лица во паркот
се пресметуваат со бистите.
Ги фрлаат глобусите
од испразнетите школи.
Ги носат со автобусите
некаде децата голи.
Играорците на покрив
играат самрачни ора.
Потоа глетката се сокрива,
последните ѕидови горат.
Ноќните градови се слика
што ја снемува реско.
Во темнината бликнал
и згаснал нивниот блесок.
Хоризонтот наполно црн е.
На неговиот раб ни трепет.
Само во мракот врне
однекаде студена пепел.
