Македонија вчера ги почна преговорите со НАТО по добиената покана за членство во овој најголем воен и политички сојуз на светот. Македонија и НАТО преговараат за исполнување на критериумите кои се задолжителни: владеење на правото, судските реформи, борба против корупцијата и организираниот криминал, реформи во одбранбениот сектор и во безбедносните служби и уште еден куп други значајни работи кои се темел на безбедна и демократска држава… Можно ли е да се случи истиот ден кога почнуваат и да запрат на неодредено време. Тоа е всушност попречување на историските процеси. Македонија, како кандидат за членство во Европската Унија, ги почна неформално и преговорите за влез во ЕУ со веќе најавен датум за официјално отворање на 33 поглавја кои се најзначајната работа која ќе ја работат стотици луѓе и надлежни институции во Скопје и Брисел, неколку влади и парламентарни состави во наредните осум, десет или повеќе години додека не се стокми вистинска парламентарна, безбедна и економски стабилна држава.
Запирањето и на овие процеси, уште повеќе го забрзуваат патот кон распаѓање на Македонија. Значи, ни претстои голема работа на сите кои сакаат да ја зачуваат државата и да обезбедат иднина на поколенијата што доаѓаат. Ќе има многу шанси за одмерување на силите на вистинскиот фронт со натпревар и тешки битки кој ќе даде поголем придонес за изградба на новото европско општество за кое тврдат сите дека го посакуваат.
И во оваа пригода на Христијан Мицкоски како повеќе пати досега, безуспешно, на Никола Груевски, му ги препорачувам во пресрет на празникот 23 Октомври, кога е основана историската ВМРО во 1893 година, да ги прочита сеќавањата на Иван Хаџи Николов еден од најучените основачи на ВМРО, библиотекарот и револуционер во чија куќа во Солун е создадена организацијата чие име одамна е посрамотено и извалкано поради запирање на историските промени токму од челниците на револуционерната организација. Мицкоски од ова лектира со големо задоцнување може да научи многу повеќе отколку да бдее и да гледа колку е црна ноќта пред зори.
Колумната на Ерол Ризаов, во целост прочитајте ја тука.
